အ၀ိဇၨာ ပိတ္ကာဆို႔၊ မိစာၦၿမိဳ႕ ျပင္ျပင္၊
ဣ႒ာလို႔ ခင္မင္လွ်င္၊ လြင့္စင္မည္ မလြဲ၊
အရုိးစု အပုပ္ေကာင္ကို၊ အဟုတ္ေယာင္ မွားဖို႔ ဖန္နဲ၊
အသုဘ ရုပ္တေစ ၦငယ္၊ မဟုတ္ေလ ကိုယ္ထဲ၊
အပုပ္ရည္ စိုအရႊဲ ဟာမို႔၊ ယိုမစဲ သူ႔မွာ၊
ေသြး သည္ေျခ ျပည္သလိပ္ေတြက၊
ဣ႒ာလို႔ ခင္မင္လွ်င္၊ လြင့္စင္မည္ မလြဲ၊
အရုိးစု အပုပ္ေကာင္ကို၊ အဟုတ္ေယာင္ မွားဖို႔ ဖန္နဲ၊
အသုဘ ရုပ္တေစ ၦငယ္၊ မဟုတ္ေလ ကိုယ္ထဲ၊
အပုပ္ရည္ စိုအရႊဲ ဟာမို႔၊ ယိုမစဲ သူ႔မွာ၊
ေသြး သည္ေျခ ျပည္သလိပ္ေတြက၊
တည္မဆိပ္ လွ်မ္းျပည့္သည္သာ၊
သို႔ကေလာက္ ရြံစရာကို၊ လြန္တဏွာ မက္စြဲလို႔၊
စက္၀ဲမွာ တေပေပ၊ မြန္းနစ္ၾကေလ၊
သို႔ကေလာက္ ရြံစရာကို၊ လြန္တဏွာ မက္စြဲလို႔၊
စက္၀ဲမွာ တေပေပ၊ မြန္းနစ္ၾကေလ၊
တဏွာဖမ္းတဲ့ အကန္းေတြမွာ၊ အပန္းမေျပ ဟိုက္ေမာရွာၾကေလး။
တဏွာပူးတဲ့ အရူးေတြမွာ၊ အမူးမေျပ မိုက္ေမာရွာၾကေလး။
တဏွာလိုက္တဲ့ အမိုက္ေတြမွာ၊ အဟိုက္မေျပ ပင္ပန္းရွာေပ။
တဏွာပူးတဲ့ အရူးေတြမွာ၊ အမူးမေျပ မိုက္ေမာရွာၾကေလး။
တဏွာလိုက္တဲ့ အမိုက္ေတြမွာ၊ အဟိုက္မေျပ ပင္ပန္းရွာေပ။
လမင္း
0 comments:
Post a Comment